1001 Masal

İki Katır

İki katır yürüyormuş yan yana,

Biri yulaf yüklüymüş, biri para:

Köylülerden tuz vergisi toplamışlar,

Koca bir heybe dolusu mangır.

Para yüklü katırda bir çalım, bir çalım,

Başı havalarda,

Boynunda çıngırak şıngır mıngır:

Zenginim zengin der gibi, sağa sola.

Derken eşkıyalar sökün etmiş;

Doğru vergi katırının üstüne tabii...

Yakalamış geminden, durdurmuşlar.

Katır diretmiş, savunmaya kalkmış parayı.

Eşkıyalar da veryansın etmiş sopayı.

İşte o zaman ağlamış katır,

Ve dert yanmış tanrılara:

— Ben böyle mi olacaktım, demiş, Yulaf yüklü katıra

Fiske bile vurulmasın da, Ben dayak yiyeyim ölesiye!

— Ya, kardeş, demiş öteki;

Yüksek işler iyilik getirmez her zaman; Yulaf taşımakla kalsaydın benim gibi, Başına bir belâ gelmezdi.

Lafonten Hikayeleri Fabl Hikayeleri
Jean de La Fontaine