Son günlerde bir "Kurtlar Vadisi Irak" fırtınası esiyor. Filmin galasına giden gazeteciler, film uzerine izlenimlerini köşelerinde yazdılar bu sayede film hakkında epeyce ayrıntılı bilgilere sahip olduk. Basına yansıdığından anladığımız kadarıyla filmde 'Amerikalılardan çuvalın rövanşı' alınıyor. Gerçekler farklı, film farklı denilip geçilebilir. Ancak filmin yarattığı etki ve üzerine yapılan 'politik tahliller', film ve verdiği iddia edilen mesajlar üzerinde dikkatle durulması gerektiğini gösteriyor. Çünkü ülkenin içinden geçtiği sürece, bölgedeki duruma, uluslararası ilişkilerdeki gelişmelere bakılınca, sadece bir film, ya da dizi diye geçiştirilemeyecek bir durum var ortada, çünkü tartışılan sanat değil, düpedüz politikadır.
Film üzerine ilginç değerlendirmelerden birisi Can Dündar'dan geldi. Can Dündar'ın film üzerine yazdığı yazısının başlığı "Saflara Hoş Geldin Polat!" idi. Yazının üstünde ise "Kurtlar Vadisi Irak Türk sağının Amerika'dan kopuşunun müjdecisi" üst başlığı yer alıyordu. Dündar, Türk sağının geleneksel Amerikancılığını, Amerika bağlantılı -beslemesi- "özel kuvvetler" ve bunların "Polatları" yetiştirip eğittiğinden, ama bunlara, "bir gün geldi, artık size ihtiyacımız yok" dendiğinden söz ediyordu. Böylece bir yol ayrımına gelinmişti. Dündar'a göre filmde ortaya konulan anti-amerikancılık, Türk sağının otuz yıl sonra doğruyu bulması olarak yorumlanmakta. Dündar'ın ifadesi ile söylenecek olursa, film "Türk sağının Washington'dan kopuşunun simgesi olarak tarihe geçecek"tir. Bu yorum acaba ne ölçüde gerçeklerle bağdaşıyor? Önce şu soruyu sormak gerekiyor Türk sağı adına politika yapan partiler için böyle genel bir değerlendirme yapılabilir mi? AKP genel olarak sağı temsil ediyor ve üstelik bu sağcılığı dinle de harmanlamış durumda. AKP politikalarında anti-amerikancılığın olduğundan söz edilebilir mi? Aklı başında hiç kimse böyle olduğunu iddia etmeyecektir ama AKP'nin, ABD ile arasında mesafe bulunduğu konusunda bir kanı yaymada usta olduğunu savundukları tezkerenin, reddini bile lehlerine kullanmayı bildiler!Teslim etmek gerekir. Ama gerçek şu ki AKP sadece ABD ile değil, İsrail'le de iyi ilişkilere sahiptir. Diğer partiler ise MHP, DYP, ANAP gibi partilerdir. Bu partiler zaman zaman ABD'nin Türkiye ve bölgeye ilişkin şu ya da bu politikasının yanlışlığından söz edebiliyorlar. Ancak bunların Amerika karşıtı olduğundan söz etmek için ortada pek bir neden bulunmuyor. Özellikle kürt sorununda ABD ile anlaşılması durumunda, ABD ile canciğer kuzu sarması olmaya hazırdırlar. Hadi bunu geçelim, bu partiler ABD olmazsa, diğer bir büyük devlete veya devletler grubuna bağlanmaya ve hizmet sunmaya her zaman açıktırlar. Sağcı diye bilinen, kendisini milliyetçi olarak tanımlayan ve ezici çoğunluğu alt sınıflara mensup kitleler açısından ise sorun farklıdır ve onlar gerçekten anti-amerikan duygulara sahiptirler ve diğer büyük devletlere de kuşkuyla bakmaktadırlar. Ülkedeki ve dünyadaki olayların gelişimi, bu kitlenin gözünü açmakta ve onları eğitmektedir. Ancak bu kitlenin anti-amerikan duygulan, kendisini "milliyetçi" olarak tanımlayan -bunların karanlık ilişki ve bağlantıları devam etmektedir- bazı çevreler tarafından doğal akışından saptırılmak istenmektedir. Yukarıdaki sağcı partilerle de bağlantılı olan bu çevreler, kürt düşmanlığını körüklemekte. Amerikan karşıtlığının yönünü çevirmeye çalışmakta, bu kitleler içinde sağlıklı bir yurtseverliğin gelişmesini engellemek istemektedirler bunların halka sunduğu gerçek, içeriğinden boşaltılmış soyut bir bayrak ve vatan sevgisinden başka bir şey değildir. Ülkemizdeki yaygın Amerikan karşıtlığı kimse için bir sır değildir. Bu karşıtlık özellikle Afganistan ve Irak'ın ABD tarafından işgal edilmesi ile daha da yaygınlaştı. Başa çuval geçirmeye giden sürecin, kitlelerin baskısı altındaki Meclis'in, neredeyse ülkenin ABD tarafından askeri işgali sayılabilecek tezkereyi reddetmesi ile başladığı da bilinmektedir. Meclis içerde oturumunu sürdürürken, Ankara sokaklarındaki yüzbinler, kitlesel kahramanlığı ortaya koyuyorlardı. Bu kitlelerin kendilerini "yatıştıracak", "duygularını tatmin edecek" kahramanlara ihtiyaçları yoktu kitleler tarihi yazıyorlardı. Ki ülke ABD sultasından kurtulacaksa, bu kurtuluşu sağlayacak olanlar da solcusuyla, sağcısıyla, dincisiyle bu kitleler olacaktır. Tarih idealize edilmiş "kahramanlar" tarafından yazılmaz. eğer öyle olsaydı, başlarına çuval geçirilen Polat’tan daha iyi eğitilmiş özel kuvvetler mensupları orada herhalde farklı tutum alırdı. Oradaki teslimiyet sadece askeri değil, politiktir. Tarihin nasıl yazılabileceğine tam neyi kastetmiş olduğunun fazla bir önemi yok. İlişkin açıklamalardan birisi, dizinin eski kahramanlarından Çakır'darı geldi. Kendisine "Neden filmde yoksunuz?" diye sorulmuş. Çakır'ın verdiği yanıt ise şöyle olmuş: "Öyle ABD, Irak gibi konular, Çakır'ın meselesi, savaşı değil." Doğru söze ne denir? Irak halkı savaşıyor ve direniyor. Türküyle, kurdüyle Türkiye halkı ABD ve diğer büyük devletlerin ülkede ve bölgede işgaller gerçekleştirmesine, karanlık oyunlar çevirmesine karşı çıkıyor. Bu halklar kendi bağrında sanal kahramanlar değil, karayılanlar, şahinler, efeler, denizler çıkardı. Kısaca ifade edecek olursak, 70 milyon başlarına çuval geçirilmesine karşı çıkmıştı. Başına çuval geçirilenler ise bu halkı değil, onu gerici maceralara sürüklemek isteyenleri temsil ediyordu. Yetmiş milyonun başına çuval geçirilemez, bu halk ise, hem başlarına çuval geçirilmeyi sineye çekenleri, hem de ABD ile ilişkileri düzeltmeye çalışanları affetmez ve bu ülkede bugün açıktan amerikan severlik yapılamaz.
Evrensel – Ahmet Yaşaroğlu